Good Vibrations
Ik voel me trots als ik het voorbeeldboek bekijk dat ik met Henne heb gemaakt, voor wat een boek met mijn muziekfoto’s moet gaan worden. Net terug van de drukker. Haar gevoel voor vormgeving, vastberadenheid en precisie hebben deze eerste fraaie versie mede mogelijk gemaakt.
Het boek gaat over de samenhang tussen muzikanten en de hoezen van de platen die ze hebben uitgebracht. Over hun imago en mijn verbeelding daarvan. Hoe mijn loopbaan als muziekfotograaf zich heeft ontwikkeld. Of het functioneren van een popfotograaf. Hoe het is om met Jim Kerr op een vroege zondagochtend door Maastricht te lopen. Of het terugkruipen tussen benen van een drukkende menigte fans voor het podium van Paradiso. En het dankbare gevoel dat al deze artiesten meegingen in mijn ideeën.
Het is nu al een prachtboek.
De erkenning
Een ‘afgevoerd’ exemplaar uit de bibliotheek van (stempel), “Vereniging Instituut voor kunstnijverheidsonderwijs GERRIT RIETVELD ACADEMIE Prinses Irenestraat 96 Amsterdam 9.”
Het stond in een boekenhuisje. Dat moest nader bestudeerd worden. Ik herinner me ‘Kunstforum’ uit de zeventiger jaren, als droge, bijna wetenschappelijke uitgaves.
Het waren dikke tijdschriften. Deze heeft 350 pagina’s. Duitse degelijkheid, een ‘peerreviewed’ tijdschrift voor onderzoek in de kunsten, ’voor het hoger kunstonderwijs en de universiteit’. De artikelen werden door professionele collega’s van de auteur beoordeeld, de ‘peers’.
Ik heb een zwak voor dit afgeragde exemplaar, opnieuw ingebonden, voorzien van een slordig opgeplakte streepjescode en een extra omslag van hard vergeeld plastic met een niet te herstellen vouw. Dit exemplaar is uitgekomen in het 2. Quartal 1976 en kostte toen DM 14,80. Zou het ooit door een Rietveldstudent zijn gelezen? Nergens een formulier met datastempels.
De samenhang tussen de foto van August Sander en de titel ‘Die Arbeit des Fotografen’ is duidelijk. Fotografen waren toen auch Arbeiter. Nog net geen ‘Künstler’. Uit een interview met galeriehouder Jürgen Wilde blijkt de museale acceptatie voor fotografie nog minimaal. Fotomusea bestonden er nog niet. Op pagina 78 staan daarom foto’s en adressen van ‘Photogalerien in Europa’ vermeld. Voor Amsterdam was dat de Canon galerie en Galerie Fiolet op de Herengracht 86. Fotoverzamelaars wilden hun collecties te gelde maken; er zat handel in. De laatste stap voor een museale erkenning.
In Parijs ging je naar Agatha Gaillard die al in 1974 haar galerie op het Ile de la Cité begon. Ik weet nog steeds niet of ik er op uit was om in de smaak te vallen of ik haar bewonderde toen ik haar vroeg of ik een portretje mocht maken. Daar zat ze niet op te wachten, maar vooruit, heel even dan.
Felix de Rooy
“Felix de Rooy, de veelzijdige kunstenaar van Curaçaose afkomst, ontvangt op 27 september tijdens het Gala van de Gouden Kalveren op het Nederlands Film Festival het Gouden Kalf voor de Filmcultuur. Deze prestigieuze prijs is een eerbetoon aan zijn jarenlange bijdrage aan de Nederlandse film- en kunstwereld, waarin hij baanbrekende thema’s zoals zwarte identiteit, ‘queerness’ en de gevolgen van het kolonialisme heeft behandeld.” – Caribisch Netwerk
Felix de Rooy, organisator “Wit over Zwart”, Tropenmuseum 14 januari 1990
Fonofotografie 43
Catharina Valente in New York, Universal / Polydor 2002 /
Artwork: geboren.tielsch@snafu.de