Quai de Bourbon
In de film ‘En cas de malheur’ uit 1958 verdedigt advocaat Jean Gabin lichtekooi Brigitte Bardot in een rechtszaak, en valt voor haar. Ze verleidt hem in een paar, nog steeds, pikante scènes. Haar eigenlijke amant heeft daar moeite mee en zit Gabin op de hielen.
Hij is een ‘blouson noir’ en rijdt op een scooter. Hét vervoermiddel voor de arme intellectueel in die tijd. Daarom wilde Jan Cremer natuurlijk met een Harley op de cover van zijn onverbiddelijke eerste bestseller. In de film parkeert loverboy ‘m om de hoek van Gabin’s kantoor en loopt rondjes. Hij wil weten waar die man naar toe gaat. Op de muur staat: “Defense d’Afficher” in een lettertype dat ik herken. Die tekst, dat hoekje, Quai de Bourbon... . Opeens zie ik die foto van Johan van der Keuken: “Quatorze Juillet, Paris 1958” voor me.
In de film is te zien dat het geen straatje is, meer een muur met vier ramen. Doordat Van der Keuken alleen dat platte vlak laat zien doet het aan als een decor. Het geveldoek versterkt dat, net als de drie B-acteurs die toezien hoe de twee hoofdrolspelers op straat dansen. Ik bewonder de timing als je op de stand van hun voeten let. Om je niet teveel opgesloten te laten voelen heeft hij op links de doorgang naar de Pont Louis Philippe erbij betrokken.
Van der Keuken studeerde dat jaar in Parijs op de filmacademie en zal de film gezien hebben voordat hij zijn foto maakte. Wat een geluk dat daar toen verbouwd werd, de gebladderde muren je niet de kant van het rustieke op konden drijven zoals in de film, en de steigerconstructie voor een natuurlijke vlakverdeling zorgde.
Filmstill uit: ‘En cas de malheur’, regie Claude Autant-Lara 1958. Foto: Johan van der Keuken, Quatorze Juillet, Paris 1958.