franfotoblog

30 | 1 | 2022
162

Het haast

Tekst in een beeld, altijd een gevaarlijke combinatie. De interpretaties van foto’s mogen verschillen, maar met teksten en taal moet je oppassen. Het woord was altijd belangrijker dan het beeld. Godsdienstoorlogen en schriftgeleerden. 

Ik had de keuze: dat woord/logo buiten beeld te houden of het ergens een onderdeel van laten worden. De verandering van een ‘K’ in een ‘Q’ is natuurlijk markant en doet vernieuwend en tegelijk vertrouwd aan, maar vond ik voor de rest niet zo van belang. 

Maar ik zag wel een band met het gehaaste jonge publiek in de Haarlemmerstraat. De vluchtige fietsers en die lege tas waren er de symbolen van; iedereen leek op weg of kwam net terug van het boodschappen doen. Haastig en ook anoniem, die zonnebril was er een voorbeeld van. Daarom moest die in het midden. 

Iedereen ging voorbij aan die prachtige kopie van het huwelijksportret van Isaac Massa en Beatrix van der Laan uit 1622 (400 jaar!) van Frans Hals dat daar ook hing. Hoe is dat daar ooit terecht gekomen? Moet een cadeautje aan de buurt zijn? Ik ontkom niet aan die licht meewarige blik van Isaac bij al die 21e eeuwse drukte, al ging het Hals om iets anders. Gelukkig staat er uiterst links iemand die me bij de les houdt. En nu U ook.

10 | 1 | 2022
159

Blijde verwachting

De uitgever had me in een briefing duidelijk gemaakt dat het nieuwe boek van Jaap Scholten ging over een jongen die z’n broer kwijt was geraakt. Ik zag een splitsing in de tijd. Voor en na dat moment. Of ik een coverfoto wilde maken. 

Eerst de onschuld, dan het besef van dit niet weten, en uiteindelijk de overgave. Dat moest je ervaren als je dat boek voor het eerst zag. Ik wilde zoveel mogelijk wit in die foto. Mijn neef Zeno zou poseren, een paar vriendjes moesten zich achter in beeld ophouden. Op naar de Haarlemmer Hout. Behalve een reflector in hard zonlicht, heb ik ook nog ingeflitst, om het droomachtige te benadrukken. Je kunt niet meer zien waar het licht vandaan komt. Slaapwandelt deze blindeman of zit er een plexiglas scherm tussen hem en de werkelijkheid? Op de tast of geeft hij zich over? 

In de doka een zwarte rand toegevoegd, alsof er een oude camera met lichtlek is gebruikt. De donkere linkerbovenhoek suggereert vignettering (zonnekap te klein voor de gebruikte lens). Om de scheiding tussen de realiteit (Zeno) en de droom (achtergrond) te vergroten heb ik de lens in m’n vergroter tijdens het belichten even beasemd, terwijl ik Zeno bedekt hield. De suggestie van een ver grijs verleden. De foto is nooit gebruikt. De vrouw van de schrijver vond het niks, volgens de uitgeverij. 

In hun Nieuwjaarswens vertelden Zeno en Mies dat ze in blijde verwachting zijn.