Niet voor lang
Een veel gebruikte fotolocatie in Amsterdam. Ik herken de rondingen in het metselwerk, de toegangspoort en de achtergrond. Het voormalige stadhuis aan de Oudezijds Voorburgwal. Nu The Dylan hotel, Michael Jackson logeerde er. Op deze foto hebben ze daar nog geen weet van. Dit lijkt eerlijker, echte onschuld.
Ik zie dat in hun blikken naar elkaar. Hij heeft een kuiltje in z’n linkerwang, is trots en tevreden. Zij kijkt de kat uit de boom, trekt haar onderlip met enige terughoudendheid omhoog en vernauwt haar ogen. Zo gauw geeft zij zich niet gewonnen. Die zelfverzekerdheid straalt ook van haar kleding af. Een prachtig gesneden mantel met openingen op de meest sexy plaatsen, zij heeft de controle. Hij is al lang blij met zo’n vrouw aan z’n arm.
Even denk je dat zij het bruidspaar zelf zijn, die blikken, het armgebaar, deze plek en de corsage. Maar hij draagt geen hoge hoed en zij loopt in het zwart. Geen sprookjesjurk. Ze zijn vast de getuigen.
Waarom is de fotograaf van het foto-bureau “Actueel” (Nassaukade 27, Amsterdam-W) op straat gaan staan, en niet op de binnenplaats? Meer armslag? Lastige bodes? Of een makkelijke manier om een stoet, per stel apart, in een rijtje te houden? Hoe meer opnamen hoe groter de omzet.
Trouwfoto’s laten een overgang zien. Op naar een nieuwe toekomst. Sinds Adam en Eva hoort daar een poort bij, men treedt naar buiten. Ik zou wel willen weten hoe het met dit stel is afgelopen.
Achter deze foto vond ik nog een andere in dat lijstje. Lijkt op deze man, wel wat ouder. Een uitvergroting, erg onscherp. Als dat alles is, denk ik dat dit niet lang geduurd heeft.
