Emma toen 1
“We hebben gisteren zoo ontzettend leuk Prins Bernhards’ verjaardag gevierd, dat je persé verslag moet hebben. De krant zal wel niets daaromtrent bevatten!! Zonder censuur?
Het begon rustig. Hoe langer hoe meer witte anjers of oranje. Wat spontaan hè? Hier een daar ’n vlag. ‘s Middags begon de N.S.B. te dansen. Bloemen, op het Paleis neergelegd, werden weggehaald. Spoedig nieuwe natuurlijk, weer weg! Dat gaf knokken. N.S.B. dreigde vernietigd te worden, toen de Duitsche soldaten!! zich niet meer konden houden en hielpen. Dat werd den matrozen te machtig en een bijna complete veldslag volgde! Met zo’n vonk begonnen, was het vuur van de Jantjes weldra een reuze fikkie. Ze werden dol enthousiast en iedereen mee.
Op andere plaatsen kon de N.S.B. zich ook niet beheerschen en begonnen met dames vooral, bloemen af te rukken. Echte laffers, zonder zelfbeheersching! Overal relletjes! Bloemen bij het Emma monument, werden telkens weer weggehaald en neergelegd. Maar het gevolg was, dat alle Amsterdammers, die eerst zo fel afgaven op ons Oranjehuis, een run deden op de bloemenkooplieden en iedereen met oranje of/en met bloemen liep. Wie boos was, werd als N.S.B. beschouwd en niet vertrouwd.
Na tafel hoorden we plotsklaps geweldig luid en plechtig het Wilhelmus zingen, en daar kwamen de Jantjes aan! Ze kregen vlak bij ons vlaggen en overal werden ze met bloemen besmeten. Een zalige, dolle stemming! Ze waren net op onze hoek toen plotseling een auto… moffenpolitie aan kwam rijden, geweren richtten en de hele bende vloog uit elkaar, zeker een 500 man, met soldaten en Jantjes en publiek!!”
Foto Charles Breijer / nfa, coll. Nederlands fotomuseum, 29 juni 1940