Voor en tegen
Toen ik de reclame op links zag, was de eerste gedachte dat het over de blikrichting van de linkeracteur ging. Oudere man geïnteresseerd in vrouwenborst. En dat hij over een goddelijke lichtstraal beschikte, die dwars door iedere kleding het naadje van de kous kon blootleggen. Zeer suggestief. Als je meer wilde weten moest je maar naar Frascati.
Het bleek allemaal wishful thinking, projectie zelfs. Die ‘straal’ was het overblijfsel van een strook papier die hier ooit overheen geplakt was, en later weer verwijderd. Toen herinnerde ik me ook zo’n strook over een Carré affiche, en de vraag of de tekst er op samenhing met de “Voor Joden Verboden” aanduiding uit deTweede Wereldoorlog.
Voor de fotografie, of meer nog het tijdsbeeld, is deze affichecensuur bijna een goudmijntje. In een enkel beeld wordt een onzichtbaar gevoel zichtbaar. Een mening over vaccinatie, het uiten ervan en het voorkomen dat die zich verder verspreidt. Maar je moet wel weten wat er te zien was, waar die balk in zijn ogen voor stond.
Gauw nog even een rondje door de buurt, die Carré-affiche was al een week geleden. Achter het Rijksmuseum was het een puinhoop, de trambaan werd vernieuwd. Weinig loopruimte, hier had de afficheplakker geen zin in gehad, daar hing deze beauty nog. Is het toeval dat beide voorstellingen namen hebben die je makkelijk in verband kunt brengen met een minderheid in de maatschappij? Of is het een poëtische strookplakker?
