Om de hoek
Sommige verpakkingen zijn gericht op contemplatie. Als je net aan het ontbijt zit, mogen gedrukte mededelingen niet teveel aandacht opeisen. Een pak melk waarop staat dat er een meisje vermist is, zoals in Amerika (“Milk Carton Kids”), wil ik er dan niet bij hebben. Ik zie liever een paraplu waar chocolade hagelslag op valt. Of dat Heinz in 57 variaties tot mij komt.
Het ontwerp voor de melkpakken van ‘Boeren van Amstel’ stelt meteen gerust. Er staan foto’s van drie mannen en een vrouw op de zijkanten afgedrukt. Deze engelen of dokters in het wit hebben het beste met ons voor. De foto’s zijn in zwart/wit, dat verhoogt de ernst en het waarheidsgehalte. Kleur is toch alleen maar reclame en niet te vertrouwen.
Ze zijn in stemmig licht dat van boven komt gefotografeerd. Als je het pak draait kun je ze naar elkaar laten kijken of ze met hun rug naar elkaar laten staan. Buiten boer Kaspar (de jongste) kijkt niemand je aan, ze lijken zich niet bewust van een fotograaf; het verhoogt de realiteit. Zo ziet eerlijkheid er anno nu uit.
Deze mensen lijken garant te staan voor een milieubewust product, al staan hun namen niet op het pak. Modellen of moderne boeren? De foto’s moeten je nieuwsgierig maken: ga naar de website. De man met de bril is boer Wes, de boerin heet Katinka. Ze bestaan echt. Mooie filmpjes met een eerlijke boodschap over een goed doel. Over ieder van de 10 boeren die nu in dit collectief zitten, staat een stukje informatie op de site.
De samenhang van de naam ‘Boeren van Amstel’ met de “Heren van Amstel” vind ik niet onprettig. Het suggereert een ver verleden (tot Gijsbrecht aan toe), en daardoor een connectie met ‘traditie’. En een vage band met een populair televisieprogramma zou ook goed kunnen, die Katinka zou dan vast drummen en boer Wes natuurlijk een basgitaar bespelen. Of het zou de titel van een warme streekroman kunnen zijn. Die Katinka met boer Kaspar? Wat een fantasieën op de vroege ochtend.
