franfotoblog

Fiat 450

Gekocht bij Stichting ‘Loods Kringloopwinkel’ in ‘s-Hertogenbosch. Houten, verzilverde lijst. Waarde: 30 eurocent. Een trofee, komt er in me op. Volgens Kramers’ woordenboek ook bekend als ‘tropee’ in de betekenis van “zegeteken, bestaande uit buitgemaakte wapenen, vaandels enz.” 

Door zijn houding is dit een praalwagen. Een beetje ongemakkelijk, zo op zo’n podium, gauw hand in zak. Poseren zoals mannen in Afrika naast gedood, groot wild. Ik concentreer me op zijn glimlach. Beetje branieachtig. 

Is het zijn trekker of is hij een tractorfan? De Fiat 540 Special is een krachtige en lichte machine, ideaal voor het meeste werk op het land. Niet echt imposant om er naast te staan. Meer om de sentimentele waarde. Is het de eigenaar of de reparateur? Veiligheidsriemen liggen los; gaat ie weg of komt ie net terug? Door de houding en mimiek denk ik het laatste. We mogen weer aan de slag. 

Bij amateurfoto’s staat het hoofdonderwerp altijd in het midden. Geen misverstand over het gebodene. Die trekker mag dan wel drie keer zo groot zijn; hij is de baas. Daarom die arm over de motorkap. 

De realiteit komt van die drie mannen op rechts. Zich niet bewust van dit stukje geschiedenis. Want het lag niet voor niks in die tweederonde winkel; dit is historie, de hoofdpersoon is dood of het bedrijf gestopt. Dit was het bewijs, weg ermee. 

Ik had wel willen weten welke naam er op die schuur stond. Net boven de uitlaatpijp hangt  een plaquette. Misschien “Linquenda”: “Eens moeten wij deze aarde verlaten, ons huis” (Horatius).

Fotograaf onbekend

Brok Stuk

Uiteindelijk heb ik deze schat verstopt. Achter het altaar van de Notre Dame in Vire (Normandië). Ik moest me echt inhouden om haar niet meteen in m’n zak te steken. Maar haar blik maakte dat onmogelijk. Zoveel berusting had ik, eenmaal thuis, vast niet kunnen verdragen. Licht spottend zou ze me de rest van m’n leven achtervolgd hebben. 

Toch wilde ik er iets van vasthouden. Dan maar foto’s maken. Het moest er uit zien als een archeologische vondst. Of een politiefoto. Neutraal bewijs, een archieffoto uit een beeldhouwerswerkplaats in 1890, zoiets. Dat klodders gips iets edels op kunnen leveren. Een samenhang met de Mona Lisa? Of die perfecte breuklijn; door je oogharen lijkt het alsof ze een witte sluier draagt. De vraag of er ooit wel zulke vrouwen of meisjes hebben bestaan. En dan pas of deze geschonden schoonheid ooit nog hersteld zal worden. 

Ik zag nergens op het altaar een lege plek; waar zat de andere helft? Wordt ze niet ergens hevig gemist? Moet ze de rest van haar bestaan weer in het duister doorbrengen? Misschien beter om dit geheim te houden tot er een echte expert langskomt. Dan zal ik ze de weg naar Vire vertellen.

Enveloppe

Een tweederondewinkel, een boek. Er valt een enveloppe uit. Handgeschreven tekst, een gedrukt logo en gestempelde frankering. Zijkant vergeeld doordat het boven het boekblok uitstak. Zonder inhoud. Om de band met postzegels niet geheel te verliezen hebben plaats van afzending, datum en waardeaanduiding nog pseudo kartelrandjes. 

Het ontbreken van een kapitale G in ‘groningen’ duidt op demokraties gedachtengoed. Gericht op laaggeletterden; niemand mocht toen geïntimideerd worden. Datering is 4 juli 1986. Het RKZ was verhuisd naar een nieuwe pand. Het oude gebouw was al sinds 1979 het grootste kraakcomplex van Nederland. 

Dilgtweg 28 te Haren is per 21 november 2019 verkocht voor 500.000 euro. Op de makelaarsfoto’s lijkt het interieur weinig veranderd sinds deze brief uit 1986. Het mooist is de foto van de entree achter de voordeur. Vooral dat toilet. 

Ik kan maar niet wennen aan de combinatie van een binnen- en buitenwereld. Je kijkt plat op de w.c. deksel en tegelijk tegen de trap omhoog. Een combinatie tussen privé en openbaar. Betegeling en betimmering. Nat en droog. Koud en warm. Zachte trapbekleding naast schrale, harde hygiëne. 

Door het openzetten van de toiletdeur en overal gelijkmatig licht, lijkt alles een geheel. Zacht en warm licht, passend bij de schrootjes. Deze Funda fotograaf kent het vak. 

Voor dat half miljoen kreeg je er wc-eend en een schuursponsje bij.

Fotograaf onbekend