franfotoblog

Bij Neef Louis

Gevonden bij ‘Neef Louis’: 30 mapjes negatieven uit de vijftiger jaren.

In sommige bewaarmapjes heeft iemand van de winkel geschreven: ‘rechte randen', of: "Recht afsnijden!” Sommige afdrukjes hebben nog gegolfde randjes ⟶ dit is een overgangstijdperk. Moderne klanten die geen randjes meer willen hebben die aan schilderijlijsten doen denken: de democratisering van het afdrukmodel.

Het zijn hoofdzakelijk kinderfoto’s. Ze moeten van alles doen, een puur portretje zit er niet bij. Maar levendig vastgelegd, thuis en op vakantie. Opvallend is de hoeveelheid chroom aan deze wandelwagen met treeplank. Parallel lopend aan die in de auto-industrie? Leyland autobus achterin? Het subtiele vind ik de houding van de chauffeur. Dat vooroverbuigen doet denken aan stilstand; alsof de bus bij een halte staat, hij iets aan het lezen is.

Toeval

7 April, 14.36 u.  Lantaarn langs de                     7 April, 16.52 u. Papaverweg.  Mapje
Scheepsbouwweg.                                               negatieven, gevonden bij Neef Louis.                  

Life imitates Art

Zelden zo’n direct voorbeeld gezien van de bekende uitspraak van Oscar Wilde.

Deze kunstenaar wist wat ze wilde. De affiche is met regelmatige snedes opengereten. Er is geen moeite gedaan om de opstaande snijsels er verder af te trekken. Dit is al schokkend genoeg. Alsof het net gebeurd is. Er loopt een gekerfd kruis over Marina’s neus en onder haar ogen. Misschien de eerste aanzet tot dit ‘Gesamtkunstwerk’? Snijden doe je om tot een kern te komen of echte pijn te voelen, maar het kan ook Marina’s gezichtsuitdrukking zijn die dit opriep. Of haar hele oeuvre.

Aan de achterkant van deze affichehouder hangt dezelfde poster; onbeschadigd. Kennelijk stond de bewerkster hier veiliger, uit het zicht van naderende auto’s terwijl ze bezig was. Het tegemoetkomende verkeer, krijgt de boodschap daarom niet mee. Gelukkig maar, ik zou ook  afgeleid zijn, alleen de weinige wandelaars die dit bord op links passeren moeten verder met deze heftige boodschap.

Er zat ook een zilveren sticker op de brede rode linkerbaan geplakt.* Er staat een tekeningetje op van een vampierachtige vrouw met horens, die op de onderlip van een man bijt, die zich volledig aan haar onderwerpt. Er staat “The Devil” onder; en op rechts: “ERICA_INK_PROJ - XXX -Amsterdam 2024 –”. Zij heeft nagels als dolken en kijkt ons aan; we moeten hier getuige van zijn. Het is niet te stoppen. Marina schreeuwt geluidloos; wij staan machteloos.

* In een mailtje van Erica Ink verbaast zij zich ook over de aanwezigheid van een van haar stickers op deze affiche.

Een Oekraïner in Amsterdam