Zwaar Weer in Zwart Wit
Zaterdag, een van de smerigste zwart-wit afdrukken gekocht die ik ooit heb gezien. Er is vocht bijgekomen; het weer zit er in. Daarnaast zo’n zware verzilvering dat de helft van de afdruk een negatief lijkt.
Vorm en inhoud gaan hier in elkaar over. Deze storm lijkt buiten deze afdruk getreden om de verbeelding ervan alsnog te vernietigen.
Er is gefotografeerd tijdens zeer zwaar weer met de blik naar open zee. De fotograaf heeft zich vast vast laten binden op dit havenhoofd om zich alleen op dat baken in de verte te concentreren. Houd ik de horizon wel recht? Komt er geen water op m’n lens? Houdt de zon het nog even vol? Tussen deze twee golfbrekers is de ergste opzwepende golfslag wel gaan liggen, maar het water heeft nog niets van zijn kracht verloren en kolkt in de rondte.
Zonnestralen breken als lichtbanen door het dikke wolkendek. Zoals zeventiende- eeuwse schilders zulke spotlights gebruikten om de nietigheid van de mens tegenover die huizenhoge golven weer te geven. Die lichtbanen steken dan altijd briljant af tegen donkere donderluchten. Hier niet anders. Kathedralenlicht.
De oplichtende plas rechts onderin is als een gat in de duisternis; je zou er in willen verdwijnen om voorgoed aan dit oorverdovende geraas en getier te kunnen ontkomen.