Zu Hauser
Nietsvermoedend stuit je op een bijna vergeten kind. Warm genesteld tussen Melina Mercouri en Corry Konings. Gelukkig niet in diezelfde prijsklasse; de plaat hoorde hier tot het duurdere segment: € 4,95. Nog helemaal gaaf, maar er is afstand van gedaan. Zo zíe ik 'm nog eens.
Misschien is er een theaterliefhebber overleden, die dit 43 jaar lang gekoesterd heeft. Iedere keer als me dit overkomt ben ik natuurlijk trots, maar ook verbaasd dat het ontwerp voor deze hoes van Dick Hauser en Brordus Bunder niet verouderd is. Het felle rood komt nog steeds indringend over. De kapitale letters doen de rest. Het raadsel van de naam Hauser Orkater blijft intact. Duits? Orkater is Orkest en Theater.
Als ik die hoes zie, herinner ik me mijn fotosessie weer. Het decor stond nog in de Toneelschuur in Haarlem van de vorige avond, een hoge houten wand waar mannen vanaf moesten vallen. Ik had er drie nodig, Marc van Warmerdam omdat hij in de voorstelling echt viel en Jim van der Woude die dan tegelijk een balanceeract op de rand deed. Rob Hauser was alleen herkenbaar aan zijn vingertoppen. Die moesten zich aan de richel vastklampen.
Om de tijd te doden bedacht Jim ter plekke dat hij eigenlijk de rode Pimpernel was. Met een licht, vals Frans accent wilde hij met iedereen op de degen, terwijl we aan het uitlichten waren. Daarna was hij opeens weer de man met het ijzeren masker. Waarom kwam er niemand om hem uit zijn cel te bevrijden? Lastig om hem weer op aarde te laten terugkeren zonder bruusk over te komen. Na 29 opnames en zes valpartijen van Marc, stond het er op.
Op mijn binnenhoes heb ik de 13 handtekeningen staan van de acteurs, muzikanten en technici. Het ontwerp is nog steeds in gebruik op de CD versie. Voor de coverfoto en die op de binnenhoes, kreeg ik f.1000,- van Bovema.