Theo
Een tussendoorfoto op de set van ‘de Noorderlingen’ met Theo en zijn moeder (Loes Luca) en een buurvrouw (Olga Zuiderhoek) in hun huiskamer.
Omdat ik van Gogh al eens eerder tijdens een interview had gefotografeerd, was ik benieuwd hoe hij zich op de set van een ander (Alex van Warmerdam) zou gedragen. Tijdens dat interview zat hij toen een beetje de branie uit te hangen. Ik wilde dat op een subtiele manier in beeld hebben. Hij leek zich schrap te zetten en schoof z’n stoel dicht tegen het schot van het bureau aan. Daardoor was er weinig plek voor z’n benen. Z’n hele rechteronderbeen legde hij dan maar op tafel, waardoor z’n bovenlijf er nog korter uit zag. Wel kokette laarsjes.
Toen ik met hem alleen kon werken zag ik iemand anders. Bereidwillig ging hij, op mijn verzoek, in een verduisterde ruimte zitten waar ik met een enkele lichtstraal probeerde om hem als iemand die in het donker een uitweg zoekt en tegelijk bespied wordt, vast te leggen.
Op de filmset was het opvallend met welk gemak hij zich hield aan de wensen van een collega-regisseur. De met liefde onderhouden Kreidler Florett waarop hij rond moest rijden, was een brommer die voortdurend kuren had. Die aanvaardde hij als een professional, zoals hij dat zelf in z’n films met z’n eigen acteurs ook zou hebben gedaan.
Doordat hij de rol van Willy, de schrik van de buurt, speelde, kreeg ik de indruk dat hij meer van zichzelf kon laten zien dan de rol die hij aannam als het om publiciteit over hem zelf ging. Hij kon zich ook aan regels houden als hij dat wilde.
Ik bewonder, op afstand, zijn vrijmoedigheid. Een echte luis in onze veilige pelsen.