Stout
Goed, het is midden in de nacht. De straten zijn uitgestorven op een paar auto’s na. Nu gelden alleen de wetten van de jungle nog. Je wilt hier weg, je hebt haast.
Ik denk dat we deze foto nooit hadden gezien, als de man die hier zo keurig het fietsverkeerslicht bedient niet Mark Rutte was geweest. Natuurlijk wil je alles weten van zo’n man. Dat weet hij ook. Maar ook nog midden in de nacht?
Wat gebeurde hier? Fotograaf Bas Czerwinski: “Twee auto’s reden met snelheid de oprit van het Catshuis af. Ik stond daar bij het kruispunt. De auto’s kwamen tot stilstand omdat het stoplicht op rood stond. Dit duurde wat lang. De auto waar Rutte inzat reed wat naar achteren, in de hoop dat het stoplicht alsnog op groen zou springen. Dit gebeurde niet. Ineens ging de achterdeur van de auto open, en stapte Rutte uit. Hij liep naar het paaltje voor fietsers, drukte op het knopje en stapte – na een duimpje en lach naar mij – weer de auto in. Meteen sprong het stoplicht op groen en reden ze weg. De demissionair premier zorgde er hoogstpersoonlijk zelf voor dat het stoplicht groen werd.”
Een impulsieve daad van een ongeduldig man. De symbolische betekenissen van naar ‘groen’ willen, of gebruik te maken van alles om je doel maar te bereiken, liggen voor de hand.
Waarin een klein land klein blijft en gelukkig dat Czerwinski dat de moeite waard vond om te vereeuwigen. Het intieme in het openbare. De neiging die we hebben om bij deze leider een hoop door de vingers te zien. Leugentjes om bestwil, op knopjes drukken in het donker, allemaal voor onze bestwil. Niet verder over zeuren.
Foto Bas Czerwinski