Sjans
Ergens in de verte hoor ik nu een zangeres:”Crazy, crazy but I’m in love” zingen. June Christy? SRay music blijkt een playlist te hebben, het is Sarah Vaughn met “It’s Crazy”. Ondertussen let ik goed op dat die jongen doet wat ik wil. Dat meisje staat met haar rug naar me toe en ik kan niet zien of ze ook zo draait met haar ogen als hij. Hij durft haar niet goed aan te kijken.
Ik heb ze niet zien aankomen. Waarschijnlijk zitten ze hier verder op de kade op school en is dit er net ver genoeg vandaan om even ongestoord met elkaar te praten. Wat heb ik me daar als fotograaf mee te bemoeien? Wat is het verschil tussen ergens wat langer naar kijken en het vastleggen ervan? Een blik is tijdelijk, een foto eeuwig. Ik ben en blijf altijd nieuwsgierig.
Dan wordt van belang wat je ermee gaat doen. Is het een rotfoto, laat ik iets naars zien? Komt er een (con)tekst onder? Welke? Komt-ie op mokken en T‑shirts? Hier allemaal niet het geval. Ik wil kijken naar de werking van deze twee foto’s naast elkaar, hoe er een soort vervolg in kan zitten. En of het wat wordt tussen die twee.
Moeten ze eerst naar elkaar kijken en dan, schijnbaar even verlegen, naar iets anders? Dan lijkt een verder gesprek moeizaam. Dat wegkijken heeft iets onbestemds en ik wil een goed einde. Alleen in deze volgorde kijken ze samen naar iets en komen tot een conclusie als ze weer naar elkaar kijken. Zo verging het mij tenminste als ik sjans had.