Pakje
Eindelijk een foto waar ik even niet direct uitkom. Wat doen die strepen daar op foto A, en hoe komen ze er? Aan m’n zoeken naar een totaal dichtgesmeerd beeld komt het tegemoet.
Ik keek uit het raam naar beneden, er werd een pakje bezorgd. Ik zag de reflectie van m’n kamer op de binnenkant van het raam, waaronder ook die van de roze plastic rozen op m’n vensterbank. En tegelijk moest ik letten op de bezorger, wanneer hij het portier sloot. Zou hij de grendel van de schuifdeur naar zich toe trekken en opzij schuiven? Het bleek de zijdeur; in z’n rechterhand hield hij de bezorgbon al klaar. Ik had de hele handeling in een notendop.
Nu nog een vervolgfoto, als hij vanaf de bijrijderstoel het pakketje zoekt. Het werd nog beter, het logo op zijn rug gaf legitimiteit; hier is duidelijk ‘post.nl’ in een nauwe ruimte aan het werk. Dat vulde die eerste foto mooi aan.
Achteraf kon ik die schuine strepen niet thuisbrengen. Ze geven vaart aan de compositie, maar waar kwamen ze vandaan? Als ik daar opnieuw ga staan, zie ik alleen maar Dick Bruna pockets in de vensterbank op een stapeltje liggen. Zijn dat misschien de reflecties van de witte ruggetjes van die Zwarte Beertjes? Dan herken ik de blauwe omslag voor “’t Begon op Parijs” van A. Viruly en W. van Veenendaal, Zwart Beertje 478. De reflectie ervan is te zien in het raam van de bestelwagen en op een gedeelte van de carrosserie.
De blurbtekst van dit boekje: “Twee oud-gezagvoerders van de K.L.M., twee van de bekendste, die bovendien allebei bekwame penvoerders zijn, wisselen hier in briefvorm, elk in zijn zeer persoonlijke stijl, hun ervaringen uit wat betreft de goede oude tijd van de vliegerij.” Ook pakjesbezorgers!