Open deurtje
Achterkant klaphoes tweede LP van Traffic uit 1968. Dit huisje vergrootte m’n interesse voor de vormgeving van muziek. Dat je er zelf bij betrokken kon zijn. Ik zat toen op de Grafische school, afdeling typografie esthetisch, en volgde de popmuziek. Daar gebeurde het, daar moest je bij zijn.
‘Traffic’ stond voor ‘Engels’, klein maar dapper, uniek, soul / jazz-achtig en Stevie Winwood. Naast het soulachtige karakter van zijn stem kon hij ook jongensachtig klinken, waardoor zijn liedjes flink van elkaar verschillen. De kern van Traffic was een samenwerking van vier muzikanten, waarvan Winwood, Capaldi en Mason het repertoire schreven. Capaldi deed ook de vormgeving van deze plaat.
Na de explosie van de grote stads-muziek ontstond een alternatief: het rustige platteland. Terug naar de wortels. In gang gezet door de Amerikaanse hippiecultuur, waar het beginnen van communes al veel langer bestond. Landverhuizers in de prairie: Go West, Young Man. Op de eerste twee Traffic LP’s wordt dat ook in de fotografie benadrukt. De groep staat midden op akkers, knabbelt op een korenaar, zit voor de open haard of poseert in de deuropening van een boerderijtje. De derde LP ‘John Barleycorn Must Die’ had een ouderwets aandoende gravure van een gerstschoof als voorkant.
Dit ‘terug naar het platteland’ idee werd in Nederland ook uitgedragen door de groep CCC. Incorparated, of de hoesfoto voor ‘Groeten uit Grolloo’ (1967) van Cuby & the Blizzards. Nadat The Beatles hun eigen weg gingen, vertrok Paul McCartney in 1970 naar een boerderij in Schotland. Op de cover van zijn tweede solo LP laat hij ons zien hoe je een ram vasthoudt.
Als logo voor Traffic had Capaldi het symbool van vier in elkaar vervlochten pijlen ontworpen. Een voor allen, allen voor een. Dat dit voor de marketing ook goed uitkwam, daar dacht ik liever niet aan. Ik vond toen de reclame-achtige vormgeving van The Doors letters op hun albums al teveel een teken van de invloed van hun platenmaatschappij. Te veel commercie. Dit huisje was dan wel wat tuttiger en van de belettering klopte helemaal niets, maar had tenminste een open deur. De wijde wereld in, alles was mogelijk.