franfotoblog

Ontdekkingen

Op de Boelelaan wordt een nieuw gebouw gezet. Aan de omheining hangen wat doorzichtige, gezeefdrukte doeken om deze activiteit een duiding te geven. Op één zo’n doek staat Vermeers' 'Meisje met de parel' uit 1667. Ik kreeg een vermenging van realiteit en fantasie te zien. Ik ben onmiddellijk afgestapt.

Het zonlicht stond precies goed; ik moest een foto nemen. Hoewel deze Mona Lisa van de Lage Landen tegenwoordig ook in bouwmarkten als muurmode te koop is en parkeermeters een fris tintje meegeeft, had ik haar in deze combi nog niet gezien. Die schuchtere, zachte blik opzij onder die hoofddoek. Lonkt ze naar me, of kijkt ze gewoon verbaasd om? Het eeuwige raadsel tussen nieuwsgierigheid en verleiding, van een meisjesachtige vrouw of vrouwachtig meisje.

Zou die zachtheid overleven op zo’n brute bouwplaats? Waar geen tijd is voor gemijmer en alles doelmatig, hoekig en economisch verantwoord is. Gevoelig zeventiende eeuws vermengd met een constructivistische, moderne ondergrond. Het had allemaal niets met elkaar te maken. Zoals er onder de oppervlakte van een geschilderd doek details zitten, waaraan je kan zien welke richtingen de schilder eerder heeft verworpen. Hier een tijdelijk verbond tussen Johannes Vermeer en wat onbekende bouwvakkers.

De volgende dag terug om te zien waarom ze hier hing. Naast iedere afbeelding staat een wervende tekst over de bijzondere kenmerken van het studeren aan de VU; "Op de campus stimuleren we ondernemerschap", en naast Miss Pearl: "… en doen we nieuwe ontdekkingen in oude meesterwerken". Zonder dat ik het wist was ik ze hier in gevolgd.