Mistig
Het liefst zou ik het hier bij willen laten, dit beeld moet voldoende zijn.
Maar waarschijnlijk bent u niet op de hoogte van wat er hiervoor en hierna gebeurde. Het is een openingsscène uit de detectiveserie ‘Ridley’. Pure schoonheid, die suggestie dat je vanuit het niets iets begint. Dat het wel wat mistig mag lijken, maar dat het ons allemaal duidelijk zal worden als we maar blijven kijken.
We zullen het moeten doen met drie elementen: een auto, een hekje en een donkere nacht. In de nacht is alles mogelijk. Dat hekje staat voor het platteland, niet de stad. Daar zou je opvallen als je ‘s nachts iets aan het doen bent. Het hekje is een zwakke bescherming van iets dat privé is, maar dadelijk volkomen genegeerd zal gaan worden. De onbekende bestuurder van deze auto heeft verdere plannen. We krijgen hem niet te zien, twee koplampen zijn voldoende.
Men had ook gekozen kunnen worden voor een normaal shot in het donker, maar die mist maakt alles nog onrealistischer; hier is echt op gewacht of er is flink gesproeid.
Er moet een lijk worden weggewerkt. Om de kijker meteen op het verkeerde been te zetten, verschijnt de moordenaar een paar minuten later zelf in beeld op de plaats delict. Hij doet zich dan voor als belangstellende die een weblog bijhoudt over ‘real crimes’ en zijn nieuwsgierigheid nou eenmaal niet kan bedwingen. Maar dan is hij op de fiets.