6 | 3 | 2021
Los
Als dit snoeppapiertje rood was geweest, had ik het laten liggen.
Die azuurblauwe schittering kon ik niet weerstaan. Ik heb een zwak voor die zeekleur. M'n sterrenbeeld is nu eenmaal Waterman. Er lag een neergestorte Boeing tussen de herfstbladeren, op het pad naast het Okurahotel. Het kon hier niet langer blijven liggen, moest mee naar huis, om beter bestudeerd te worden.
Eerst de ontdekking, dan de vervorming, gevolgd door allerlei associaties; het iets willen zien dat er niet is. Een haaienvin als staart, de buik van een Orca en de kop van een kikker.
Toch kwam ik niet los van die opstijgende Boeing. Fotografie maakt het met wat kunst- en vliegwerk duidelijk: ook zonder vleugels is fantasie grenzeloos.