Herfstlicht
Buiten de gedichten uit de Jankfabriek van Anouk Josephina, de naam van een Belgische seniorenvereniging of als cursus bij de Natuurfotoworkshop is er ook nog het vroege herfstlicht op de Sociale Verzekeringsbank langs het spoor van Leiden-Centraal.
Ieder jaar vergeet ik weer wat voor aantrekkingskracht dat licht heeft. Misschien omdat ik het ook liever nog niet wil meemaken of omdat het bijna op vroeg zomerlicht lijkt. Het is vooral zacht licht. Niet zo indringend als Edward Hopper het licht op zijn monumentale villa’s schilderde. Dit is licht met open schaduwen, een beetje heiig. "Heiig is de beperking van het zicht door uiterst kleine droge deeltjes die in de lucht zweven maar zelf niet of nauwelijks zichtbaar zijn. Heiigheid legt door verstrooiing van licht in de minuscule deeltjes een rood- of blauwachtige sluier over het landschap.” (Wikipedia). Zijn die ramen anders ook zo blauw?
Daarom moest deze opname onscherp zijn, zoals dat alleen op foto’s kan. Het lijkt me onmogelijk dit ook zo te schilderen. Ik wilde een onpersoonlijke gevel die door dit vriendelijke licht veel van zijn harde nuchterheid was kwijtgeraakt. Door m’n camera schuin te houden werd de opgaande lijn versterkt en leek het gebouw de voorbode van een stralende toekomst. Het moet forenzen ‘s ochtends om half acht op dit perron een optimistisch gevoel geven. Niet heet en toch helder. Warmte achter glas. Laat die winter maar komen.