11 | 6 | 2025
Heen en weer, op en neer
Op water tekenen, de vorm verandert ieder moment. Een foto bevriest dat. M’n verbeelding maakt er daarna van alles van. Als een soort Rohrschachtest, voer voor psychologen. Een stier op achterpoten waar een adelaarskop aan vast zit, de kustlijn van Bretagne naar Spanje en Italië, Jean Cocteau-achtige tronies en een streep schuim dat blijft liggen als de branding zich heeft teruggetrokken. Bijna een geheel doorlopende lijn van boven naar onder. Als een zweepslag met knooppuntjes. Die paar dichtgesloten vlekken nemen we voor lief. Het zijn de eilandjes zonder houvast, ze drijven maar wat rond. Net als mijn gedachten.