Groeten uit Tilburg 1
Het is niet vaak dat je beloond wordt voor het eindeloos zoeken tussen oude negatieven, gemaakt door mensen die je nooit gekend hebt.
Waarom werd ik door deze verzameling (488 negatieven op 3 verschillende formaten) opeens alert? Het was allemaal zwart/wit materiaal en gemaakt in het midden van de zestiger jaren in een gezin ergens in Brabant. Het zat in negatiefzakjes van ‘Foto-Cine Mulder N.V. uit Tilburg’. Alles gemaakt in de huiselijke kring en een paar op vakantie. Eigenlijk niets bijzonders.
Maar wat me meteen opviel was de spontaniteit, de intimiteit en de directheid. Deze fotografe werkte intuïtief en persoonlijk, en had een aangeboren gevoel voor compositie, timing en humor. Een foto maken deed ze even tussendoor.
Dat het een vrouw moest zijn kon je zien aan de vele foto’s waar alleen vrouwen op stonden en de ongedwongenheid waarmee die zich lieten fotograferen. Sommige onderwerpen waren ‘typisch’ vrouwelijk, zoals Sinterklaasfoto’s of een gedekte tafel waarin de tevredenheid over het behaalde voelbaar is. Ook baby’s, jonge eendjes en boeketten ontbraken niet.
De foto’s van opvallende hoekjes in interieurs van anderen, waren gemaakt om de sfeer. Misschien ging ze op kamers wonen of vond ze de inrichting bij een vriendin wel speciaal. Zo’n dikke zestig jaar later is dat ook informatie over hoe er toen geleefd werd. Wat je interessant vond als jonge vrouw. Als je een koffer en een weekendtas naast een stoel ziet staan weet je dat ze op vakantie ging. Een foto hield dat heerlijke gevoel voor altijd vast. Dan komt er een jonge man, van het type dat me vroeger al tegenstond, wel erg vaak in beeld en wil ik haar waarschuwen.
Ze maakt met paard en huifkar een reis door Ierland in 1966, en zit een jaar later in Zweden. Er zit een serie bij van een jong stel met baby waarop gepast moet worden. Of foto’s van haar werk, een omgeving met veel boeken. Zou ze bibliothecaresse zijn geworden?