Evert de Beijer, filmanimator 1953 - 2024
Bij Evert wist je nooit waar je aan toe was. Tot zijn crematie aan toe. Z’n kist werd op de katafalk gezet door vier jonge vrouwen. We kregen twee van z’n animatiefilms te zien, waardoor ik beter begon te begrijpen waarom hij zo vaak in de prijzen is gevallen. Ik telde er zo al zeven.
Z’n laatste film Get Real! “balanceerde continu op de scheidslijn tussen abnormaliteit en genialiteit”, volgens de jury van het Filmfestival van Berlijn.
De beste film vond ik De Karakters, die ging over letters, waarvan je de meest grillige vervormingen en overgangen tegenkomt. Ingenieuze vondsten vliegen voorbij, je probeert ze te onthouden, maar het zijn er teveel. De levensgrote letter E krijgt bijzondere aandacht, het is niet alleen de naam van de maker maar blijkt ook de perfecte vorm voor een vrouw om zichzelf te verwennen. Een enorme kroontjespen trekt steeds nauwere cirkels rondom de hoofdfiguur die daardoor voortdurend over nieuwe lijntjes moet springen.
Zijn broer Victor hield een monoloog met z’n broer via de telefoon, terwijl hij voor z’n kist heen en weer liep; Evert was klokkenmaker geworden en had net een paard gekocht.
Gelukkig heeft mijn buurman Peter van Roon nu een monumentje voor Evert in het raam gezet: 'n toren van zijn boeken.