Een man en zijn fan
Ik kon dit niet laten liggen, het moest mee naar huis, vroeg om nader onderzoek. De foto had een lichte beschadiging, was door iemand van het glas losgetrokken. Een beroemde en beruchte man en een aanminnige vrouw poseren alsof ze iets met elkaar hebben. Het betere rode loper-werk.
De man kijkt wat afwezig, alsof het hem overkomt, hij er geen moeite voor gedaan heeft. Hij glimlacht beroepsmatig, het wordt van hem verwacht. Het gehaaide, jongensachtige in zijn trekken maakt hem aantrekkelijk, hij weet het. Daar wil je bij horen. Zij knijpt haar ogen tot spleetjes en trekt haar mondhoeken naar achter om een rij prachtige tanden te laten zien. Ze knikt met haar hoofd iets naar links, om er zeker van te zijn dat hij haar niet afschermt. En tegelijk uitstraalt: ”is het geen schatje?” Maar “het is niet wat je denkt”, of het “hèbbes” zit er ook in.
En rokkenjager en zijn willoze prooi? Eerder omgekeerd, zonder haar was deze foto er nooit geweest. Ze zijn niet per ongeluk tegen elkaar opgebotst, zij nam het initiatief. Dat ze de dertiende in een dozijn was die dag, is hier niet aan af te zien.
Essentieel is hier het gebruik van de flits. Je kijkt naar iets dat zich anders in het donker had afgespeeld. Het suggereert het aan het licht brengen van een intiem moment, alsof de fotograaf ze betrapte. Ze is even gelukkig, dat is op een foto voor eeuwig.
Niet voor lang. Het ontluisterende einde van deze foto, hier in Amsterdam in een schoenendoos ergens onder een tafel in een enorme uitdragerij, geeft me het gevoel dat hij dit afdrukje nooit heeft gezien. Misschien wilde zij er later niets meer van weten. Zag ze het als een bevlieging van dat moment, un coup de foudre.
De foto, met het plakglas, is later opnieuw in een wat groter lijstje gedaan. Achterop staat nu in viltstift: “Ngawang, age 22 - India” (Tibet).