De erkenning
Een ‘afgevoerd’ exemplaar uit de bibliotheek van (stempel), “Vereniging Instituut voor kunstnijverheidsonderwijs GERRIT RIETVELD ACADEMIE Prinses Irenestraat 96 Amsterdam 9.”
Het stond in een boekenhuisje. Dat moest nader bestudeerd worden. Ik herinner me ‘Kunstforum’ uit de zeventiger jaren, als droge, bijna wetenschappelijke uitgaves.
Het waren dikke tijdschriften. Deze heeft 350 pagina’s. Duitse degelijkheid, een ‘peerreviewed’ tijdschrift voor onderzoek in de kunsten, ’voor het hoger kunstonderwijs en de universiteit’. De artikelen werden door professionele collega’s van de auteur beoordeeld, de ‘peers’.
Ik heb een zwak voor dit afgeragde exemplaar, opnieuw ingebonden, voorzien van een slordig opgeplakte streepjescode en een extra omslag van hard vergeeld plastic met een niet te herstellen vouw. Dit exemplaar is uitgekomen in het 2. Quartal 1976 en kostte toen DM 14,80. Zou het ooit door een Rietveldstudent zijn gelezen? Nergens een formulier met datastempels.
De samenhang tussen de foto van August Sander en de titel ‘Die Arbeit des Fotografen’ is duidelijk. Fotografen waren toen auch Arbeiter. Nog net geen ‘Künstler’. Uit een interview met galeriehouder Jürgen Wilde blijkt de museale acceptatie voor fotografie nog minimaal. Fotomusea bestonden er nog niet. Op pagina 78 staan daarom foto’s en adressen van ‘Photogalerien in Europa’ vermeld. Voor Amsterdam was dat de Canon galerie en Galerie Fiolet op de Herengracht 86. Fotoverzamelaars wilden hun collecties te gelde maken; er zat handel in. De laatste stap voor een museale erkenning.
In Parijs ging je naar Agatha Gaillard die al in 1974 haar galerie op het Ile de la Cité begon. Ik weet nog steeds niet of ik er op uit was om in de smaak te vallen of ik haar bewonderde toen ik haar vroeg of ik een portretje mocht maken. Daar zat ze niet op te wachten, maar vooruit, heel even dan.