Champagnevachtje
Het was Winterwonderland in Loods 5. Overal kleine niches met overdadige verleidingen. Alles wat we allemaal willen, volgens de producenten. Je kon je gelukzalig in een droomwereld van de beste bedoelingen wanen.
Het trekt me altijd weer. Verwijzingen naar het goede leven dat zo binnen handbereik lijkt, als je er met je boodschappenkarretje langs loopt. Goede stylisten weten hoe ze me bezig kunnen houden met smaakvolle suggesties. Zo zou mijn leven er bijna uit kunnen zien.
In dit hoekje begon het met dat witte bontje dat zo losjes gedrapeerd als een stola, aan de haastige thuiskomst van een diva deed denken. Die foto aan de muur suggereerde dat ze buiten beeld bezig was de ‘pink champaign’ uit te schenken. Er is gerekend op 4 personen en de suggestie dat er daarna gedanst gaat worden. Discoballen op tafel. Het vierde glas dat bovenop de andere drie staat, met dat charmante lintje, is vast voor mij. Waar komt de gedachte aan een bordeel opeens vandaan? Het glas is overvol en kan ieder moment overstromen. Overdaad ten top.
Lege kandelaars, een roze vaas zonder inhoud en goedkope stoeltjes brengen je gelukkig weer terug op aarde. Ik herinnerde me opeens de ‘geschenkentafels’ fotografie uit 1964. Op die foto’s zie je tafels waar toen begerenswaardige cadeaus op een kleedje waren uitgestald. Ze zijn vooral praktisch. Voor de dames is er een uitgebreide nagelgarnituur, een klein flesje parfum, een taartschep en een plaat van Errol Garner (“Magic Keys”) om op te dansen. Voor de heren een scheerapparaat, een pijp met asbak, een pakje Coopvaert tabak en een plaat van Dave Brubeck (“Time further Out”) om serieus naar te luisteren. Later werd hier de tekst: “Hartelijk Gefeliciteerd” in gedrukt en daarna als prentbriefkaart verkocht.
Ook al wordt er hier meer gevraagd van onze verbeelding, aan het stileren van onze dromen komt gelukkig geen einde.