1 | 11 | 2020
Brusselaer
Carmiggelt, alleen de naam al. Dan die morsige stukjes. Verfijnde observaties in een puntige stijl. Een dagelijkse observatie in Het Parool: Kronkel. Over vermoeide levens. In de tijd van de Opbouw eindelijk een realistische stem. Amsterdammers en hun cafés; een begrip dankzij hem. Eigenaardig dat ik pas in Brussel de passende sfeer vond om iets terug te doen.